Laureatki nagrody Nadziei Olimpijskich im. Eugeniusza Pietrasika

Opublikowano: 29 styczeń 2018

Dziewczyny docenione i zauważone. Miły, w pełni zasłużony początek roku dla naszych  medalistek Mistrzostw Świata. Mowa o Justynie Iskrzyckiej i Paulinie Paszek – kajakarkach AZS AWF Katowice. Polski Komitet Olimpijski docenił ich występ i nagrodził je nagrodami Nadziei Olimpijskich im. Eugeniusza Pietrasika.

Ich wyścig na 1000 metrów podczas ubiegłorocznego czempionatu globu był ucztą dla oka. Nasze dziewczyny z racji wieku i doświadczenia nie były głównymi faworytkami do medalu. Popłynęły jednak jak rutyniary, zachowały zimną krew do końca i wywalczyły brąz. To co zrobiły, chyba zrobiło ogromne wrażenie wtedy i robi nadal, ale głównym kryterium do przyznania nagrody były jednak wyczyny młodych kajakarek, które wywalczyły w kategorii do lat 23. W Mistrzostwach Świata U23 w Pitesti wywalczyły złoty medal w dwójce na 500 metrów oraz złote medale ME U23 w Belgradzie w K2 500 Justyny i złoto w K4 500m Pauliny. Nagrody Nadziei Olimpijskich, to wyróżnienie niezwykle ważne, o czym świadczy otoczka jaka towarzyszy momentowi ich wręczenia. W tym roku wręczali je Minister Sportu Witold Bańka i prezes PKOl Andrzej Kraśnicki.

Paulina i Justyna oczywiście wiedziały, że zostały nominowane do nagrody, ale na samo wyróżnienie raczej nie liczyły. Miały świadomość nazwisk, jakie brane były pod uwagę i specjalnie nominacją się nie przejmowały. Tym większe było ich zaskoczenie.

Wiedziałyśmy, że byłyśmy nominowane do tej nagrody, lecz na pewno sporo było takich osób, więc gdy się okazało, że nam przypadła ta nagroda, byłyśmy mile zaskoczone – mówi Justyna Iskrzycka.

Wiedziałyśmy, że mamy szansę zostać wyróżnione nagrodą im. Eugeniusza Pietrasika, ale jakoś nie miałyśmy parcia, ponieważ jest wielu wspaniałych sportowców, którzy byli nominowani, a pracują tak samo ciężko jak my. Jednak aktywne lobbowanie prezesa Tadeusza Wróblewskiego zadziałało. Komisja sportu, a następnie Zarząd PKOl-u, w głosowaniu wybrała nas, za co bardzo dziękujemy! Cieszyłyśmy się, że możemy być wśród tylu ważnych ludzi. Odebrałyśmy mnóstwo gratulacji. Trema była, ale nie było tak źle, biorąc pod uwagę to, że takie gale są dla mnie bardziej stresujące niż zawody. Nie jestem przyzwyczajona do takich wystąpień – dodała Paulina Paszek.

Czas się przyzwyczaić. Jeśli nadal będą pływały tak jak dotychczas, takie miłe momenty mogą zdarzać się częściej.

To, że na gali znalazły się obie w jednym czasie, to chyba nie przypadek. Od początku swojej przygody z kajakarstwem trudy treningu dzielą wspólnie. Choć więcej odwagi miała Justyna i to ona pierwsza wybrała się na przystań w Czechowicach. Na pierwszy trening przyszła z rodzeństwem. Późnej przyprowadziła parę koleżanek, w tym Paulinę Paszek. Sporą zasługę w tym, że Justyna nadal trenuje, miał pierwszy trener – Edward Apel.

To on od małego pokazywał nam drogę do prawdziwego sportu, wciąż pamiętam te wszystkie odprawy. Do dziś śledzi i analizuje nasze wyniki oraz daje wskazówki. Ubiegłoroczny wynik szczególnie go uszczęśliwił, gdyż zdobyłyśmy to razem z Pauliną, dwie jego wychowanki. Z naszym obecnym klubowym trenerem Piotrem Pisulą, również mamy dobre relacje. Jesteśmy z nim w stałym kontakcie i wiemy, że zawsze możemy znaleźć u niego potrzebne nam wsparcie. Dużo dały mi spotkania oraz rozmowa z Bogumiłem Głuszkowskim, sprawił, że moje podejście do tego sportu nieco się zmieniło – opowiada Justyna.

Etap sportowy, na którym jestem, zawdzięczam naszemu pierwszemu trenerowi Edwardowi Aplowi, który od najmłodszych lat wiele nas nauczył i nakierował w dobrą stronę. Trener uczył nas dyscypliny, systematyczności i jak powinien się zachowywać sportowiec. Nie zapominając, że człowiek uczy się całe życie. – mówi pytana o początki kariery Paulina Paszek.

Przed Mistrzostwami Świata w Racicach dziewczyny sporo czasu spędzały już w grupie trenera Tomasza Kryka. Czuły, że są dobrze przygotowane. Ale czuć to jedno, a zrealizować to w trakcie startu, to drugie. Im udało się to znakomicie. Sukces młodych kajakarek nie umknął też władzom światowego kajakarstwa. Związek natychmiast przesłał informacje w świat. O nagrodzie dla Justyny i Pauliny napisano na stronach Europejskiej Federacji Kajakowej. Dziewczyny pytane czy już czują się jak sportowe gwiazdy, odpowiadają: absolutnie nie.

Do gwiazd jeszcze nam daleko. Jestem zadowolona z wyników, z tego, że wciąż się poprawiam, ale zawsze może być lepiej, jeszcze dużo pracy przed nami. Mamy nadzieję, że to dopiero początek – odpowiada Justyna.

A wtóruje jej Paulina – Nie lubię określenia gwiazda, bo tak się nie czuję. To, co zdobyłyśmy napędza do jeszcze większej pracy, ale pozostawiam to już za sobą, teraz trzeba się skupić na tym, co jest i pracować by znów powtórzyć ten wynik, a nawet lepszy, gdyż sztuką nie jest zrobić dobry wynik, a go powtórzyć.

Na razie zawodniczki zmierzają w tym kierunku na zgrupowaniach kobiecej kadry. Poza nią dziewczyny mają również inne zainteresowania: Justyna lubi czytać książki Nicholas’a Sparks’a oraz słuchać polskiej muzyki, Paulina lubi fotografować.

Trzymamy za nie kciuki, ale także i za wszystkie zawodniczki, żeby rozwijały się i osiągały takie sukcesy jak do tej pory a nawet lepsze.

BSK

Foto: S.Sikora (PKOl)/PZKaj.

• « poprz.
• nast. »